Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Do oceny przeciwciał przeciw mitochondriom (AMA) stosowana jest metoda immunofluorescencji pośredniej (IIF)(standardowym substratem sa mrożone skrawki nerki szczura). Jeżeli wynik badania wskazuje na reaktywnosć w mianie 1:100 lub wyższym, należy wykonać testy monospecyficzne (np. ELISA, Westernblot), aby stwierdzić dokładnie przeciwko którym antygenom mitochondrialnym skierowane są przeciwciała.
Istnieje dziewięć typów przeciwciał przeciwmitochondrialnych, które mogą wskazywać na różne choroby, np. M1 występuje głównie w kile (100%), a także w toczniu trzewnym i innych chorobach autoimmunologicznych, nawykowych poronieniach, zakrzepicy. Przeciwciała M2, M4, M8, M9 występują głównie w pierwotnej żółciowej marskości watroby, M3 - w zespole pseudo- toczniowym, indukowanym lekami, np. pirazolonem. Przeciwciała M7 występują w ostrym zapaleniu mięśnia sercowego.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.
Surowica może być przechowywana w temp. lodówki do 7 dni.
Zamrożona do 30 dni.