Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Badanie wykonuje się w celu określenia odporności poszczepiennej na odkleszczowe zapalenie mózgu.
Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM), zwane także wczesnoletnim lub wiosenno-letnim zapaleniem mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, jest sezonową wirusową chorobą ośrodkowego układu nerwowego przenoszoną przez kleszcze.
W większości przypadków zakażenie wirusem KZM przebiega bez- lub skąpoobjawowo.
U dzieci choroba przebiega łagodniej niż u dorosłych. W przypadku osób powyżej 40 r.ż. znacznie częściej obserwuje się ciężki przebieg choroby. Początkowo wirus namnaża się w komórkach w miejscu infekcji - ukłucia przez kleszcza, a następnie drogą naczyń limfatycznych przedostaje się do okolicznych węzłów chłonnych i układu siateczkowo-śród-błonkowego (śledziona, wątroba, szpik kostny), skąd przez krew może zostać przetransportowany do o.u.n. Jest to okres wylęgania choroby, trwający zazwyczaj od 7 do 28 dni.

W związku z tym, że obraz kliniczny oraz wyniki podstawowych badań laboratoryjnych są niespecyficzne, rozpoznanie należy potwierdzić za pomocą badań wirusologicznych. Najczęściej jednak wykorzystuje się badania serologiczne, w tym techniki immunofluorescencyjne (ELISA), pozwalające na wykrycie swoistych przeciwciał w klasie IgG i IgM.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.