Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pasożytów na świecie. Człowiek jest głównym żywicielem tych pasożytów, przy czym dzieci są częściej żywicielami niż osoby dorosłe. Po inwazji pasożytów najczęściej rozwija się glistnica, postępująca najczęściej latentnie. Migrujące larwy mogą doprowadzić do rozwoju stanu zapalnego, przenikają do płuc, co powoduje kaszel, duszności i wysoką temperaturę. Konglomeraty glist mogą doprowadzić do niedrożności jelit. Jeśli glisty przewędrują do żółci, trzustki lub żołądka pojawią się charakterystyczne symptomy kliniczne. Około 1- 12 tygodni po inwazji pasożytów glisty są wydalane z kałem. Dojrzałe glisty żyją około 18 miesięcy.
Zakażenie można rozpoznać:
- w badaniu mikroskopowym - wykrywając jaja glisty w kale.
- serologicznie: wykrywając przeciwciała w metodzie ELISA.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Przechowywanie surowicy: 24h w temp 2-8 C, miesiąc zamrożone.