Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Przeciwciała przeciw plemnikom moga być obecne w przebiegu niepłodności o genezie immunologicznej w nasieniu, w wydzielinie szyjki macicy lub w surowicy.
Przeciwciała te są opisywane w pojedynczych przypadkach również u pacjentów po Vasektomii lub w przebiegu infekcji układu moczowo- płciowego.
U ok. 10% niepłodnych mężczyzn występują przeciwciała przeciwplemnikowe. Przeciwciała te moga być obecne u chłopców w okresie dojrzewania z zakażeniami traktu moczowo- płciowego. Przeciwciała przeciw plemnikom najczęściej występują u osób w wieku rozrodczym a wraz z wiekiem odsetek stwierdzonych przeciwciał spada.
W przypadku niepowodzeń przy próbie zajścia w ciążę przeciwciała moga być obecne u kobiet lub u mężczyzn i mogą one być stwierdzone zarówno w przypadkach pierwotnej jak i wtórnej niepłodności. U kobiet są wytwarzane alloprzeciwciała przeciw spermie. Przeciwciała przeciw plemnikom ingerują w przebieg różnych procesów w trakcie zapłodnienia, czego wynikiem jest niemożność naturalnego zajścia w ciążę.
Badanie przeciwciał przeciwko plemnikom stanowi często pierwszą wskazówkę przyczyny niewyjaśnionej niepłodności.
Metodami stwierdzenia tych przeciwciał w surowicy i nasieniu są immunofluorescencja pośrednia i bezpośrednia.
Zgodnie z zaleceniami WHO należy zbadać zarówno surowicę jak i nasienie pod względem wszystkich klas immunoglobulin.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.
Surowica może być przechowywana w temp. lodówki do 7 dni.
Zamrożona do 30 dni.