Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Do oceny przeciwciał przeciw mitochondriom (AMA) stosowana jest metoda immunofluorescencji pośredniej (IIF). Standardowym substratem są skrawki mrożone nerki szczura.
Jeżeli wynik badania wskazuje na reaktywność w mianie 1:100 lub wyższym należy wykonać testy monospecyficzne (np. ELISA, Westernblot), aby stwierdzić dokładnie przeciwko którym antygenom mitochondrialnym skierowane są przeciwciała.
Istnieje dziewięć typów przeciwciał przeciwmitochondrialnych, które mogą wskazywać na różne choroby, np. M1 gł. występuje w kile (100%), a także w toczniu trzewnym i innych chorobach autoimmunologicznych, nawykowych poronieniach, zakrzepicy. Przeciwciała M2, M4, M8, M9 gł. występują w pierwotnej żółciowej marskości wątroby, M3 - w zespole pseudo- toczniowym, indukowanym lekami, np. pirazolonem. Przeciwciała M7 - w ostrym zapaleniu mięśnia sercowego.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Badanie wysyłkowe.
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.
Surowica może być przechowywana w temp. lodówki do 7 dni.
Zamrożona do 30 dni.