Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Test na przeciwciała IgG różyczki jest pomocny w określaniu serokonwersj w stosunku do wirusa różyczki, zwłaszcza u kobiet w wieku rozrodczym.
Obecnosć przeciwciał specyficznych dla różyczki wskazuje na przebyte szczepienie lub infekcję i świadczy o prawdopodobnej odporności.
Obecność przeciwciał klasy IgM specyficznych w stosunku do antygenów różyczki, świadczy zazwyczaj o ostrej fazie choroby.
Różyczka jest chorobą wieku dziecięcego, przebywana w trakcie ciąży może powodować infekcję wrodzoną ze skutkami prowadzącymi nawet do śmierci dziecka.
Osoby we wczesnej fazie infekcji nie posiadają wykrywalnych ilości przeciwciał IgM, stają się one dopiero możliwe do wykrycia w kilka dni po pojawieniu się wysypki lub szczepieniu. Poziom IgM osiąga maksimum w okresie 3 - 6 tygodni i następnie stopniowo opada w okresie miesięcy.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.
Surowicę można przechowywać 3 dni w temp. lodówki.,
6 miesięcy w zamrażarce (-20).