Sposób przygotowania pacjenta:
Pacjent nie musi być na czczo.
Materiałem do badań jest krew.

Znaczenie badania:
Wirus Epsteina- Barr (EBV) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych ludzkich wirusów typu Herpes. Wirus przenoszony jest przez ślinę, drogą kropelkową ale także poprzez transfuzję krwi
i transplantację narządów. Wirus Epstein- Barr wywołuje mononukleozę zakaźną (chorobę Pfeiffera), chorobę przebiegającą z gorączką, zapaleniem gardła i limfadenopatią, często takżez powiększeniem wątroby i śledziony, rzadko z wysypką. Gdy infekcja po raz pierwszy następuje w dzieciństwie, ma zazwyczaj charakter bezobjawowy.
Głównym celem diagnostyki EBV u ludzi ze zdrowym układem immunologicznym, jest odróżnienie pomiędzy świeżą a przebytą infekcją. Używa się do tego różnorodnych metod serologicznych.
Układ odpornościowy zdrowego człowieka jest w stanie szybko zwalczyć reaktywację wirusa.
Jednak u osób z upośledzonym układem odpornościowym (np. podczas terapii immunosupresyjnejpo przeszczepie narządów lub zakażonych wirusem HIV) EBV może rozprzestrzeniać się w sposób niekontrolowany i wywoływać ciężkie schorzenia limfoproliferatywne.
Odpowiedź immunologiczna na zakażenie EBV charakteryzuje się wytwarzaniem przeciwciał przeciw antygenom EBV: antygenom kapsydowym (ang. virus capsid antigen, VCA), antygenom jądrowym (ang. nuclear antigen, EBNA) oraz antygenom wczesnym (ang. early antigen, EA).

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badań jest krew pobrana na skrzep.