Znaczenie badania:
Badanie wykonywane jest w celu diagnostyki obecności przeciwciał IgE przeciw specyficznym alergenom i ich komponentom.
W badaniu wykrywa się podstawowe alergeny jaja kurzego: białko oraz żółtko jak również komponenty alergenowe takie jak:
Gal d 1 – owomukoid, to główna molekuła jaja kurzego. Po jej spożyciu u osób uczulonych mogą wystąpić objawy jelitowe, ale również objawy skórne (pokrzywka i egzemy), a także reakcje uogólnione (nawet wstrząs anafilaktyczny). Jest to molekuła termostabilna, zatem objawy mogą wystąpić u osób na nią uczulonych zarówno po spożyciu surowego, jak i obrobionego termicznie jaja kurzego. Gal d 1 jest określany jako marker tolerancji, co oznacza że zmniejszające się stężenie przeciwciał E wobec Gal d 1 w kolejnych badaniach, jest dobrym prognostykiem nabywania tolerancji na jajo kurze. Dlatego też, stężenie IgE wobec molekuły Gal d 1, powinno być oznaczane testem ilościowym.
Gal d 2 – owoalbumina, to drugi główny alergen jaja kurzego, występuje niemal wyłącznie w białku jaja. U osób uczulonych na tą molekułę może wystąpić reaktywność krzyżowa z jajami indyków, kaczek, gęsi czy jajami strusi.
Gal d 3 konalbumina, trzeci główny alergen jaja kurzego, jego zawartość obecna jest głównie w białku tego jaja. Po spożyciu jaja kurzego, u osób na niego uczulonych mogą wystąpić objawy zarówno w jelitach, jak również na skórze (pokrzywka i egzema), rzadko reakcje uogólnione. U osób uczulonych na ten alergen może wystąpić reaktywność krzyżowa z jajami indyków, kaczek, gęsi czy jajami strusi.
Gal d 4 – lizozym, zazwyczaj uczulenie na tą molekułę, nie niesie za sobą poważnych objawów klinicznych. Nie mniej jednak, osoby te powinny sprawdzać skład na etykietach wielu produktów spożywczych, ponieważ lizozym jest powszechnie stosowany w przemyśle spożywczym jako naturalny konserwant. Jest on również używany w produkcji serów dojrzewających. Kontakt z tym alergenem, może być następstwem podania leków (np. w iniekcjach), ponieważ lizozym używany jest również jako dodatek do leków.

Opracowanie i przygotowanie materiału:
Materiałem do badania jest krew pobrana na skrzep.
Próbka krwi może zostać pobrana bez konieczności bycia na czczo. Dozwolone jest spożycie lekkiego posiłku nie zawierającego tłuszczu. Nie jest konieczne przerywanie innego leczenia w tym także terapii przeciwalergicznej (tj. leków antyhistaminowych, sterydów stosowanych miejscowo lub doustnie).

Próbkę krwi można pobrać o dowolnej porze dnia i w dowolnym terminie, niezależnie od pojawienia się objawów.